Getuigenis Sven

Sven zijn jeugd liep niet van een leien dakje.
Zijn ouders zijn gescheiden toen hij 4 jaar oud was, dat was niet gemakkelijk voor hem door de twee verschillende meningen en levensstijlen van zijn ouders. Dat heeft veel invloed gehad op zijn jeugd en leven.
Sven zat op de gemeenteschool in Sleidinge tot zijn twaalf jaar.
Vanaf het middelbaar ging hij naar een school in Eeklo, richting moderne wetenschappen.
Daar kreeg hij te maken met pesterijen, hij had niet veel vrienden en voelde zich daar helemaal niet goed. Hij vond het daar nogal een machogedrag, alsook een bepaalde fashion style. Indien je niet in het kraampje paste viel je uit de boot.

Op 14-jarige leeftijd wilde hij weekendwerk doen, hij startte in een restaurant in Sleidinge. Daar had hij twee collega’s waar hij hem goed bij voelde. Zij waren homoseksueel, mensen waar Sven wel goed mee om kon gaan. Omdat Sven de horeca wel tof vond, is hij gestart in de hotelschool van Koksijde vanaf het 4de middelbaar.
Over de jaren heen vocht Sven tegen zijn geaardheid en dacht eraan hormonen te kopen om zijn geaardheid te veranderen. Uit angst heeft hij dit dan toch niet gedaan. Hij was succesvol op school en ging naar Frankrijk meerde jaren op rij voor buitenlandse stages. Ook nam hij deel aan verschillende wedstrijden in binnen- en buitenland. Sven zat op internaat in Koksijde, een zeer mooie tijd vertelde hij me. Hij deelde zijn kamer met een medestudent voor 2 jaar na elkaar en achteraf kwam hij te weten dat z’n oude kamergenoot ook uit de is kast gekomen. Sven vond het spijtig dat hij dit niet wist als ze daar samen zaten.
Sven heeft wel nog geprobeerd een relatie aan te gaan met een meisje op school in Koksijde maar hij voelde zich daar niet goed bij, oncomfortabel, er waren geen gevoelens. Zonder dat Sven het wist werd hij door vrienden van zijn weekendwerk meegenomen naar The Out, een plaats in Gent voor LGBT’s. Hij voelde zich daar ook niet echt op zijn gemak, het was niet direct zijn ding maar hij lag er wel goed in de markt.
Na de hotelschool afgemaakt te hebben, op 18-jarige leeftijd, is hij beginnen werken in een sterrenzaak in Izegem voor 1 jaar.

Sven vond zijn draai niet in België en is dan naar Australië vertrokken om te gaan rondreizen. Eind 2015 vond hij daar werk en ontmoette iemand die hem zag zitten. Alhoewel Sven nog tegen zijn geaardheid vocht hebben ze samen een huis gehuurd. De reden was dat hij zich daar heel goed voelde, alles ging nogal snel. Hij was nog steeds bang om hem te binden. Alles speelde zich af in een dorpje in Victoria, genaamd Daylesford, bekend voor de gastvrijheid naar LGBT’s toe. Sven startte daar een nieuw leven. De relatie met de vriend/collega waar hij een huis mee huurde voor het eerst duurde niet lang. Daarna had Sven vrienden gemaakt met enkele andere locals en mensen uit Melbourne. Mensen die hem namen zoal hij is, geen vooroordelen, enkel positivisme. Na 3 jaar en na een paar losse flodders had Sven een relatie met een Australiër uit Melbourne. De relatie ging heel goed en ze waren zeer gelukkig, Sven in de horeca en zijn partner in de vliegtuigwereld. Sven had plannen om een opleiding te volgen in België eind 2019, dat deed hij ook maar daardoor was de relatie met zijn partner niet meer mogelijk. Zéér spijtig. Hij is wel al 4 keer in België geweest. Ze horen elkaar nog af en toen en Sven gaat nog regelmatig naar Australië om zijn vrienden te gaan bezoeken.

Sinds eind 2019 woont Sven terug in België, hij is bang om hem te binden. Bang om weer gekwetst te worden of weer iemand te moeten achterlaten als het niet werkt. Hij werkt nu als servicemanager in Evergem en geeft les voor privé-service. Sven heeft nu de leeftijd van 25. Het gaat goed maar vindt het moeilijk om hier te kunnen zijn wie hij is, zoals in Melbourne. Andere cultuur, ingesteldheid en andere meningen spelen parten.
Hij vindt het ook vrij moeilijk om in het Meetjesland gay-people te vinden. Maar hij is wel blij dat hij Holebi Spirit heeft leren kennen en zijn verhaal kan delen.
Boodschap van Sven: Laat iedereen in zijn persoonlijkheid, zonder vooroordelen. Of je nu hetero, homo, bi of anders bent, we zijn allemaal mensen! We kiezen er ook niet voor zoals sommigen nog steeds denken. Ieder op zijn manier en eigen voorkeur samen gelukkig zijn. Sven raadt ook iedereen aan om er voor uit te komen en het leven zal gemakkelijker zijn, beter als je zelf zou verwachten !!

Getuigenis Eline

Kortverhaal van Eline
Eline haar verhaal begint op 12 jarige leeftijd. Ze ging naar de kunstschool richting toneel in Evergem. Ze was eerst bang voor reacties op haar school maar het bleek dat ze daar heel open minded waren naar holebi’s toe, we spreken hier van het jaar 2012.
Ze werd ook heel goed opgevangen door haar ouders alsook door twee vriendinnen.
Thuis kwam het onderwerp ook vaak aan bod.
Eline is uit de kast gekomen op 15 jarige leeftijd en vertelde het aan haar ouders. Het kwam ter sprake in een grapje, dat was voor Eline de ideale moment.
‘Ik heb het gevoel dat het voor meisjes makkelijker is dan voor jongens om over je geaardheid te praten’ vertelt Eline. Ze vindt ook dat het makkelijker is op school er over te praten dan in je omgeving, zeker in landelijke gemeenten zoals Assenede.
Eén van Eline haar hobby’s is zelfverdedigingsport. Volgens haar kiezen een deel jonge mensen hiervoor omdat ze kwetsbaar zijn en soms gepest worden.
Eline is nu 19 jaar en volgt les bij het KASK, Hogeschool te Gent.
De mama vindt het zeker niet ok dat het nog steeds niet door iedereen aanvaard wordt. Het is soms nog een beetje wennen voor haar, maar het belangrijkste is dat dochter lief een goede partner vindt en dat ze samen gelukkig zijn.
Papa vindt het allemaal wel oké, maar vindt dat het LGBT+ thema soms te veel in de kijker gezet wordt en dat het allemaal nogal complex in elkaar zit.

Holebi Spirit is alvast blij Eline beter te leren kennen, samen met haar ouders die onze vereniging ten volle steunen.
Wil jij onze werking ook steunen: BE 36 8900 6409 2981